Gast schreef:
Gast schreef:
Ik begrijp niet zo goed dat mensen negatief reageren op jou, gast? Dankzij de job van je man kun je het je financieel permitteren om thuis te blijven. Groot gelijk dat je het dan ook doet. Waarom niet? Als je financieel niet echt moet inboeten en kunt blijven doen wat je graag doet, een huis kunt afbetalen en je kinderen niets moet ontzeggen dan zie ik echt niet in waarom men daar negatief moet over doen. Alsof je enkel iets van betekenis bent als je een job hebt?
Het enige wat mij zou overtuigen om te blijven werken, mocht mijn man genoeg verdienen voor ons twee, zou zijn wat jou ook zorgen baart: wat met later? Maar ook daar zijn oplossingen voor.
Ik heb wel problemen met vrouwen die perse thuis willen blijven maar het zich eigenlijk niet kunnen permitteren. Als je echt moet gaan besparen om toch maar van 1 loon te kunnen leven, dan vind ik dat ronduit dom. Maar in jouw geval? Groot gelijk!
Ik ga wel graag elke dag naar mijn werk, de sfeer en de collega's zijn leuk en het werk doe ik graag. Ik zou eigenlijk niet weten wat ik hele dagen alleen thuis zou doen, de kinderen zijn op school, mijn man is gaan werken en mijn vrienden ook. Ik heb wel wat hobby's maar daar kan ik mijn dagen niet mee vullen. Ik zou natuurlijk hele dagen kunnen kuisen en wassen en plassen. Maar de kuisvrouw doet dat al, en als ik moet kiezen tussen was en plas, of mijn werk, dan kies ik toch het laatste.
Het enige voordeel aan thuisblijven, vind ik dat je meer vrijheid in je agenda hebt en dat het altijd past als er iets te doen is. Nu moet ik soms dingen afzeggen omdat ik dan aan het werk ben.
Ik ben blij voor jou dat je graag naar je werk gaat.
Als tbm vul ik echt mijn dagen niet volledig met kuisen en wassen en plassen hoor, hoewel die zaken welk elke dag gedaan worden. Als je tbm bent, wordt je huis sneller vuil. Kinderen eten niet op school, blijven nooit in een opvang, zijn dus meer thuis en hebben dus meer tijd om te morsen of op andere manieren het huis vuil te maken. Wat er nog anders is dan toen ik nog werkte, is dat ik nu geen boodschappen meer doe voor een week, maar zo goed als elke dag verse dingen koop bij de slager, bakker en groentenwinkel. Er wordt elke dag "echt" gekookt, wij eten nooit zaken van de frituur als maaltijd. Ik heb enkele nieuwe hobbies sinds ik niet meer werk, dingen waar ik vroeger idd de tijd niet voor had. Daarnaast elke dag een lekker wandeling met de hond.
Doordat mensen weten dat je thuis bent, wordt er ook vaker beroep op je gedaan door ouders of andere familie. Oudere mensen waarbij je dan eens vaker langs gaat om te zien of alles ok is, of ze geen boodschap of soms gewoon even gezelschap nodig hebben.
En soms heb ik zin om zomaar midden in de dag naar tv te kijken, en dan doe ik dat gewoon en zonder enige vorm van schuldgevoel.
De vrijheid in je agenda die jij aanhaalt, is idd een heel groot voordeel van tbm zijn. Maar voor mij is het grootste voordeel dat onze kinderen nooit naar een opvang moeten, dat er altijd een ouder is voor hen, en dat er minder stress is in weekends omdat we dan niet noodzakelijk grote boodschappen moeten doen of andere zaken waar er in de week geen tijd voor is. Zowel mijn man, kinderen als ikzelf vinden dit leven aangenamer dan toen ik zelf nog fulltime werkte.
En voor de persoon die schrik had dat hij zou moeten bijdragen voor mensen die er willen zijn voor hun kinderen : wat mij betreft kan je op je 2 oren slapen. Ik heb de beslissing genomen dat ik wilde stoppen met werken om er te zijn voor de kinderen, en dus gewoon zelf mijn ontslag ingediend en nooit een uitkering gevraagd of gekregen. Geen kunstgrepen toegepast om toch maar stempelgeld te krijgen. Hopelijk kan je nu beter slapen, gast van enkele posts hoger.